Varlığın ve sen bir bütünsün fakat şu anki hayat formunda ayrıymışsın gibi düşünüp hissediyorsun. Kucakladığın bütün benliklerin ve koyduğun kurallar senin dünya hayatında bir düzen ve bir ahenk kurman için. Varlığını biliyor fakat onunla bütünleşmek için ne yapman gerektiğini bilmiyorsun. Koyduğun kuralların seni ona götüreceğini sanıyorsun. Sen kendini diğer beşer varlıklardan ayrı görüp benliklerinin seni sarıp sarmalamasına izin veriyorsun.
Varmak istediğin nokta bir o kadar yakın bir o kadar da uzak. Bu yolda yapman gereken önce kendini tanımak. Kendini tanırsan diğer beşer varlıkların ne hissettiğini onların açısından anlarsın. Aslında hissettikleriniz, yaşadıklarınız birbirinden farklı değil, sadece roller değişiyor.
Kendini tanımak; beşer varlığının algısıyla değil, asıl senin gözüyle beşer varlığını incelemek. Seni sen yaptığını düşündüğün duygu ve düşüncelere asıl varlığının sana öğretmek istediği şekilde bakabilmek. Bunu yapabilmenin ilk yolu samimi olmak; dünya hayatın için değil, gerçekten varlığınla bir bütün olmayı istemen gerekmektedir.
Hiçbir zaman hiçbir şey için kendini zorlama, kalbinin kabul etmediği şeyi onaylama. Kalbini dinle, sadece o sana gerçek doğru zamanı söyleyebilir ve sen o zaman varlığınla bütünleşmek için samimi adımını atabilirsin.